Należy przestrzegać kilku ważnych zasad:
Dodatkowo, codzienne mycie zębów należy uzupełniać o nitkowanie oraz stosowanie płynów do płukania ust.
Każda pasta do mycia zębów zawiera w swoim składzie, w różnych proporcjach, działający przeciwpróchniczo fluor, składniki przeciwbakteryjne, pieniące, ścierające, substancje smakowo-zapachowe, często do pasty do mycia zębów dodawane są również wyciągi roślin.
W doborze pasty do zębów należy uwzględnić indywidualne potrzeby użytkownika:
Proteza pozwala cieszyć się pięknym uśmiechem. Należy jednak pamiętać, że wymaga ona szczególnej pielęgnacji, ponieważ podczas jedzenia i picia, na protezie, podobnie jak na zębach, osadzają się cząstki jedzenia i picia.
Jak dbać o protezę?
W celu właściwego oczyszczenia protezy zaleca się użycie jednocześnie dwustronnej szczoteczki do protez oraz pasty przeznaczonej do oczyszczania protez zębowych. Specjalistyczna pasta zawiera składnik ułatwiający usunięcie resztek pokarmów oraz tworzącego się osadu jak również wykazuje działanie przeciwbakteryjne oraz nie niszczy i nie rysuje powierzchni protezy.
Uniwersalna pasta może zarysować akryl, z którego wykonana jest proteza i stworzyć w nim mikroszczeliny, które stają się doskonałym miejscem do rozwoju bakterii. Ponadto, co najmniej raz na tydzień powinniśmy wykąpać naszą protezę w wodzie ze specjalnym środkiem odkażającym.
Dbajmy nie tylko o protezę, ale również o jamę ustną, czyśćmy język, policzki od wewnątrz oraz dziąsła. W tym celu wykorzystujemy szczoteczkę do zębów i specjalną pastę, która nie tylko zbierze z dziąseł resztki jedzenia, ale też pobudzi ich ukrwienie.
Afta jest to płytkie owrzodzenie zlokalizowane na błonie śluzowej jamy ustnej, pokryte białawo-żółtym nalotem, otoczone rumieniowatym zapalnym obrzeżem. Średnica afty może mieć od 1 mm do 2 cm, ale najczęściej nie przekracza 5 mm.
Afta może być zmianą samoistną lub pojawiać się w przebiegu innych chorób. Do czynników predysponujących należą:
Podejrzewa się zależność występowania aft od zaburzeń odporności oraz czynników zakaźnych, bakteryjnych lub wirusowych. Zapobieganie polega na unikaniu czynników ryzyka. Ważna jest również codzienna i systematyczna higiena jamy ustnej: szczotkowanie zębów rano i wieczorem, płukanie jamy ustnej płynami o właściwościach przeciwzapalnych, przeciwbakteryjnych i odkażających oraz odpowiednia dieta: spożywanie pokarmów mlecznych, warzyw i owoców bogatych w cynk, żelazo i witaminę B12.
Afty zazwyczaj ustępują samoistnie po 7 – 10 dniach, choć często zdarzają się nawroty. Długość leczenia zależy od rodzaju afty (małe, duże oraz te o postaci opryszczkowej), może trwać nawet do 3 tygodni.
Jak leczyć afty?
W przypadku wystąpienia afty zaleca się stosowanie:
Cięższe przypadki wymagają jednak specjalistycznego leczenia, dlatego warto zgłosić się do lekarza oraz skorzystać z jego zaleceń. Ze względu na to, że ciężko jest dokładnie stwierdzić powody występowania aft, leczenie może trwać długo. Niezależnie od rodzaju afty, na pewno trzeba zadbać o higienę jamy ustnej, prawidłowe szczotkowanie, uzupełnienie braku witamin i żelaza. Afty pojawiają się także w wyniku spadku odporności bądź mikrouszkodzeń, które występują w przypadku noszenia aparatu ortodontycznego bądź podczas standardowego mycia zębów. Dodatkowo, należy unikać stresu oraz przemęczenia.
Zapalenie dziąseł to jedno z najpowszechniejszych schorzeń jamy ustnej wywoływane przez bakterie płytki nazębnej, która stale tworzy się w szczelinach międzyzębowych i na brzegach dziąseł. Toksyny bakteryjne przedostające się z nieusuwanej płytki nazębnej do dziąseł wywołują stan zapalny.
Na rozwój zapalenia mogą mieć również wpływ uszkodzenia mechaniczne oraz zmiany hormonalne występujące w okresie ciąży, dojrzewania, menopauzy lub stosowania doustnych leków antykoncepcyjnych.
Zapalenie dziąseł objawia się obrzękiem i bolesnością uciskową dziąseł oraz krwawieniem z kieszonek dziąsłowych podczas mycia zębów lub jedzenia twardych produktów. Jest to choroba odwracalna, jednak nieleczona i utrzymująca się przez dłuższy czas może prowadzić do chorób przyzębia, czyli uszkodzenia kości i więzadeł utrzymujących ząb w zębodole.